Все разделы
| Состояние | Хорошее |
| Автор | Ананім |
| Издательство | Дзяржаўнае вучэбна-педагагічнае выдавецтва БССР |
| Год издания | 1953 |
| Переплет | Твердый переплет |
Парадыйная паэма “Энеіда навыварат” – адзін з ранніх твораў беларускай літаратуры – была створана ў пачатку ХІХ ст. (каля 20-х гг.) і да публікацыі доўгі час распаўсюджвалася вусным шляхам. Вялікі ўрывак з паэмы ўпершню надрукаваны ў 1845 г. у пецярбургскім часопісе “Маяк” пад назвай “Отрывок из Энеиды наизнанку на белорусском крестьянском наречии”, больш поўны яе спіс апублікаваны ў 1890 г. у газеце “Смоленский вестник” (№№ 10, 11). Гэтая паэма ўвайшла ў беларускую літаратуру як ананімны твор, хоць яшчэ ў 1905 г. Яўхім Карскі выказаў думку пра аўтарства Вікенція Равінскага, якую пацвердзіў у працы “Беларусы” [10]. Складальнікі хрэстаматыі “Беларуская літаратура ХІХ стагоддзя” (1988) і аўтары каментараў да яе Алег Лойка і Вячаслаў Рагойша сцвярджаюць, што “сучасны ўзровень беларускага літаратуразнаўства аўтарам ананімнай паэмы “Энеіда навыварат” дазваляе лічыць В. Равінскага” (1786 – 1855) [1], і таму змясцілі тэкст не ў раздзеле “Ананімная літаратура”, а ў раздзеле “Пачынальнікі”. Аднак хто бы не быў аўтарам паэмы, значэнне яе надзвычай важнае ў працэсе фармавання беларускай літаратурнай мовы. На працягу больш чым стагоддзя пісьмовая беларуская літаратурная мова не развівалася. З’яўленне ананімных твораў у пачатку ХІХ ст. было выклікана абуджэнне грамадскай свядомасці беларускага народа, імкненнем мець літаратуру на роднай мове. Ананімныя паэмы “Тарас на Парнасе” і “Энеіда навыварат” сталі першымі ўзорамі сучаснай літаратурнай мовы Беларусі.
|
|
Похожие лоты
