Состояние | Хорошее |
Автор | Аляксандр Камінскі |
Серия | Бібліятэка часопіса "КУФЭРАК Вілкншчыны №4 |
Издательство | Маладэчна |
Год издания | 2002 |
Страниц | 90 |
Переплет | Интегральная обложка (полумягкая) |
Формат | 84х108/32 (130х205 мм, стандартный) |
Тыраж 299 асобникаў.
Зямля беларуская шчодра ўсыпана легендамі і паданнямі. Некаторыя з іх знаходзяцца на паверхні, іх ведаюць усе. Іншыя ж, крыху прысыпаныя часам, ляжаць у памяці людской і чакаюць: а ці знойдзецца хто, каб дастаць іх на свет боскі.
Хто ведае, ці захавалася б да нашага часу легенда пра будаўніцтва Крэўскага замка, каб не запісалі яе ў XIX стагоддзі Уладзіслаў Сыракомля і Чэслаў Янкоўскі. Бо ўжо ніхто з мясцовых старажылаў не мрг яе прыпомніць. I толькі з кніг згаданых краязнаўцаў вядома, што такая легенда была. Яна расказвала, што Крэўскі і Медніцкі замкі будаваліся адначасова. I ўзводзілі іх не звычайныя муляры, а магутныя волаты. Працуючы адначасова ў Крэве і Медніках, яны пазычалі адзін адцаму малаток, перакідваючы яго ў паветры праз чатыры мілі.
Яшчэ адной з крэўскіх легендаў даў другое жыццё Юзаф Грышкевіч, наш зямляк, які пасля II сусветнай вайны апынуўся у Польшчы. У сваім вершы "Пра Крэўскі замак" ён пераказвае легенду, пачутую ад бацькоў яшчэ ў дзяцінстве.
Быццам бы ў далёкія часы жыла ў Крэве дзяўчына, дачка мясцовага млынара. Была яна прыгожая, набожная і прыстойная. I вось аднаго разу ў яе закахаўся жудасны дух, што гаспадарыў у лёхах Крэўскага замка. 3 таго часу не даваў ён дзяўчыне спакою, штоапоўначы клікаў яе ў сваё змрочнае падзямелле на спатканне. У роспачы млынарова дачка заказала ў касцёле імшу за вечны супакой духа. I вось прыйшла ў замак працэсія з ксяндзом, каб адслужыць там малебен. Дзень быў лагодны, але ў час імшы раптоўна пачалася бура. Нечакана з падзямелля выпаўзла хмара, ахутала млынарову дачку сваімі клубамі і пацягнула туды, адкуль з'явілася. У гэты момант заблішчалі маланкі, ударыў гром, і падзямелле засыпала зямлёй. 3 таго часу ніхто больш не чуў пра злога духа і ніхто не трывожыў мясцовых дзяўчат.
Польскі пісьменнік Ігнат Ходзька ў сваім апавяданні "Дух-абаронца" выкарыстоўвае сюжэт яшчэ адной крэўскай легенды. На гэты раз яе дзеючымі асобамі з'яўляюцца душы забойцаў Кейстута. Праклятыя Богам, яны павінны з'яўляцца штоночы ў Крэўскім замку, каб паўтарыць учыненае забойства. Вядома ж, яны не знаходзяць Кейстута і вымушаны прыходзіць сюды кожную наступную ноч.
|
|
Похожие лоты