Состояние | Хорошее |
Автор | Фёдар Гурыновіч |
Издательство | Мінск, Мастацкая літаратура |
Год издания | 2019 |
Страниц | 318 |
Переплет | Твердый переплет |
Формат | 84х108/32 (130х205 мм, стандартный) |
ISBN | 978-985-02-1921-3 |
Звычайна тая частка паэтычных кніг, якая апярэджвае непасрэдна вершы і складаецца з прапорцыі паміж прадмовай і аўтарскай біяграфіяй, іншым разам нудная і не заўсёды дае чытачам чаго карыснага, што магло б неяк паўплываць на далейшы чытацкі досвед. Зборнік Фёдара Гурыновіча «Мой храм», на шчасце, зусім не такі.
Кніга сёлета пабачыла свет у выдавецтве «Мастацкая літаратура». Яна падагульняе значную частку творчага шляху паэта. Амаль саракагадовы бібліяграфічны парад на старонках аднаго выдання. Зборнік не мае прадмовы, але змяшчае ў сабе каля дваццаці старонак аўтарскай біяграфіі, аформленай з элементамі мастацкага стылю. З дапамогай яе, калі адсунуць у бок нейкія хутчэй эмацыянальныя, чым інфармацыйныя, пасажы, можна скласці паслядоўную і дакладную карціну таго, што паўплывала на аўтарскі стыль. Зыходным пунктам і падкарэннай сутнасцю фарміравання асобы Фёдара Гурыновіча, згодна біяграфіі, паўстае цяга да паляўніцтва. Пачынаецца ўсё, як звычайна бывае, з хлапецкіх рагатак і самастрэлаў. Бацька аўтара сам быў паляўнічым, таму порах для самастрэлаў, а потым і саму стрэльбу Фёдару было не надта і складана атрымаць. У якасці падпункта і адначасова самастойнага пункта творчага станаўлення паэта можна лічыць падпіску на часопіс «Паляўніцтва і паляўнічая гаспадарка», дзякуючы якому Фёдар Гурыновіч знаёміўся з прозай Міхаіла Прышвіна і Віталя Біянкі. Асобнае месца на шляху фарміравання паэтычнай ідэнтычнасці займае творчасць Сяргея Ясеніна, радкі якога аўтар «Майго храма» неаднаразова браў у якасці эпіграфаў да сваіх вершаў. І нейкім абагульняльным экзістэнцыянальным скрыжаваннем творчых уплываў для паэта стаў наступны выпадак: падчас аднаго з паляванняў дзесьці на балотах малой радзімы было знойдзена пакінутае кімсьці даваеннае выданне вершаў Ясеніна.
|
|
При личной встрече
Похожие лоты